Karol Wojtyła - przyszły Papież - przyszedł na świat w małym miasteczku Wadowice, 18 maja 1920 roku. Stracił mamę, gdy miał 9 lat.
Karolek - Lolek - Loluś - tak się do niego zwracano - był zwykłym chłopcem. Grał w piłkę, był nawet bramkarzem w szkolnej drużynie i uczył się świetnie.

W 1932 roku umarł mu starszy brat Edmund, lekarz, zarażony szkarlatyną podczas pracy w szpitalu w Bielsku-Białym.

W 1938 roku Karol Wojtyła przeprowadził się z ojcem do Krakowa, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Literatury Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Jego młodość to czas II wojny światowej. Musiał ciężko pracować, jak zwykły robotnik - poznał pracę w kamieniołomach, później w oczyszczalni wody przy kotłowni. 18 lutego 1941 roku, umarł na zawał serca jego ojciec.
Karol kochał teatr, aktorstwo, reżyserię. Chociaż wszyscy podziwiali jego zdolności, inteligencję i bystrość umysłu, pozostał skromny i bardzo dobry. Ludzie garnęli się do niego, lubili go posłuchać, ponieważ już wtedy urzekał ich swoją osobowością.

Konspiracyjnie studiował teologię, a święcenia kapłańskie otrzymał w 1946 roku. Studiował również w Rzymie.

1958 roku papież mianował Karola Wojtyłę biskupem pomocniczym Krakowa. Karol miał wówczas 38 lat i był najmłodszym polskim biskupem. W 1964 roku został arcybiskupem, a trzy lata później kardynałem.
Lubił zawsze sport. Latem pływał kajakiem po polskich jeziorach, zimą jeździł na nartach.
Nauczył się wielu języków, min. in. poznał łacinę, grekę, j.  niemiecki, j. hiszpański, j. włoski, j. francuski i j. angielski. Zapraszano go na rekolekcje i wykłady. Był również wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

16 października 1978 roku Karol Wojtyła został papieżem. Urzekł wszystkich szczerością i bezpośredniością. Szybko stał się popularny, uwielbiany przez cały świat. Oryginalność Ojca Świętego a jednocześnie prostota podbiła serca nawet tych, którzy nie byli przekonani, aby Polak z dalekiego komunistycznego kraju zasiadł na Piotrowym Tronie.

13 maja 1981 roku podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19 Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę. Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej. Wyraził to słowami: "Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę". Chyba jeszcze nigdy na świecie nie było takiego zjednoczenia w modlitwie ludzi różnych wyznań.

W niedzielę, 29 stycznia 2005 roku cały świat w czasie modlitwy Anioł Pański
usłyszał, że Jan Paweł II ma problemy z gardłem. Przez ostatnie dwa miesiące
życia Jan Paweł II wiele dni spędził w szpitalu i nie udzielał się
publicznie. Przeszedł grypę oraz zabieg tracheotomii, wykonany z powodu
niewydolności oddechowej. Zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21:37 w
pierwszą sobotę miesiąca i wigilię Święta Miłosierdzia Bożego

Pontyfikat Ojca Świętego Jana Pawła II to pielgrzymki do różnych stron świata, to miłość, którą dawał wszystkim, to wybaczenie, to tolerancja, to potępienie wojny, przemocy, terroru, to wiara, ufność bez zastrzeżeń.
Kochały, podziwiały i szanowały go miliony ludzi na całym świecie, bez względu na kolor skóry czy wyznanie.
Był największym autorytetem moralnym naszych czasów, najbardziej czytelnym znakiem ludzkiej drogi do Boga.